Revealed: Gap in life expectancy between rich and poor London areas has increased

Naukowcy z Imperial College London prześledzili zmiany średniej długości życia na tysiącach londyńskich obszarów w latach 2002-2019 i przeanalizowali je wraz z danymi dotyczącymi cen domów z rejestru gruntów. Pozwoliło to odkryć korelację między zmianami cen mieszkań a cechami socjodemograficznymi każdego obszaru.

Okazało się, że duży wzrost średniej długości życia nastąpił tam, gdzie ceny domów były już wysokie lub na obszarach, gdzie ceny te rosły najbardziej.

Ogólna średnia długość życia londyńskich kobiet wzrosła z 80,9 lat w 2002 r. do 85,4 lat w 2019 r. W przypadku mężczyzn, średnia długość wzrosła w tym samym okresie z 76,1 do 81,6 lat.

Badanie wykazało jednak, że nieproporcjonalnie wzrosła nierówność w oczekiwanej długości życia pomiędzy najzamożniejszymi a najmniej zamożnymi dzielnicami.

W 2019 r. różnica ta wyniosła aż 19,1 lat dla kobiet i 17,2 lat dla mężczyzn.  W 2002 r. liczby te wynosiły odpowiednio 11,1 i 11,6.

Średnia długość życia była najwyższa w centralnych dzielnicach Londynu: Kensington & Chelsea, Westminster, City oraz Camden. Najkrócej żyją z kolei mieszkańcy obrzeży Londynu - szczególnie we wschodnim i południowo-wschodnim Londynie.

"Tam, gdzie ceny były wysokie na początku XXI wieku, oczekiwana długość życia znacznie wzrosła niezależnie od zmian cen i przy niewielkich zmianach w populacji mieszkańców. Na obszarach uznawanych za tanie, oczekiwana długość życia wzrastała proporcjonalnie do zmian cen nieruchomości" - zauważyli naukowcy.

Autorzy badania dodali, że wzrost gospodarczy Londynu jest "wysoce spolaryzowany". Pomimo wzrostu dochodów w całym mieście, prawie połowa populacji miasta zamieszkuje tereny znajdujące się na czele rankingów miejsc z  największym odsetkiem deprywacji.